เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา (4ก.ย. 53) ช่วงค่ำ ๆ 19.30 น. มีโอกาสไปดูละครเวทีเรื่อง น้ำใสใจจริงเดอะมิวสิคัล โดยน้ำใสใจจริงนี้เป็นนวนิยาย ประพันธ์โดยคุณ ว.วินิจฉัยกุล จัดโดย Dreambox ที่โรงละคร M Theatre
ซึ่งมาจองบัตรไว้ตั้งแต่เดือนมิถุนายน รวมทั้งมีโอกาสไปงานแถลงข่าวเปิดตัวละครเวทีเรื่องนี้มาด้วย ซึ่งถือได้ว่าละครเวทีเรื่องนี้เป็นละครเวทีเรื่องแรกที่ตัดสินใจไปดู ยอมรับว่ามีเหตุผลหลายเหตุผลที่ตัดสินใจไปดูละครเรื่องนี้
ประการแรกคือค้องการไปให้กำลังใจทีมงานและศิลปินทุก ๆ คนที่ได้ร่วมแรงร่วมใจกันจัดทำผลงานชิ้นนี้ขึ้นมา ถ้านับกันจริง ๆ รายชื่อคงจะยาวเหยียด เท่าที่พอจะนับได้ก็มีดังต่อไปนี้
1. บทละครและคำร้อง คุณดารกา วงศ์ศิริ
2. กำกับและประพันธ์ดนตรีโดย พี่ไก่ คุณสุธี แสงเสรีชน
3. กำกับการแสดงโดย พี่ลิง คุณสุวรรณดี จักราวรวุธ
4. พี่ ๆ ทีมงาน DB อีกมากมาย
มาดูทางฝั่งศิลปินกันบ้าง ก็มี คุณตู่ ภพธร สุนทรญาณกิจ , ปุยฝ้าย AF4 คุณณัฏฐพัชร วิพัธครตระกูล ,
คุณนรินทร ณ บางช้าง , คุณศรัณย์ ทองปาน , คุณสมพล ปิยะพงศ์ศิริ , คุณพุทธชาติ จึงไพศาล , คัตโตะ ลิปตา น้องบอย AF3 , น้องมิวสิค AF4 , น้องกู๊ด AF4 , น้องชัย , น้องเอื้อ เอื้ออาทร , แล้วก็ที่ขาดเสียไม่ได้แอร์โฮสเตสคนสวย น้องแอ๋ม รวมทั้งอีกหลาย ๆ ชีวิตที่มาร่วมเป็นหมู่มวลของน้ำใสใจจริงเดอะมิวสิคัล อีกคนก็คือน้องมังคุด (ชื่อในเรื่อง) เรียกเสียงฮาได้ไม่แพ้ใคร

ประการที่สองก็คือ ต้องการทราบว่าละครเวทีเป็นยังไง เดินเรื่องลักษณะไหน (เนื่องจากไม่เคยดูมาก่อนเลยในชีวิต)
หลังจากที่ได้ดูละครเรื่องนี้จนจบ บอกได้คำเดียวว่าสนุกมาก ประทับใจทุก ๆ ฉาก ที่มากที่สุดก็เห็นจะเป็นฉากที่พระเอก (โจม) พานางเอก (ครีม) ไปดูสัตว์ประหลาดชนิดหนึ่งที่บ้านนอกมีเยอะแยะเลย...หุ...หุ โดยการประสานความสัมพันธ์ของ เพื่อนนางเอก (อ้อม) ซึ่งก๋ากั่นไม่ใช่เบา แล้วก็ฉากที่น้องหมาบอยขออาศัยอยู่ในหอด้วย ชอบค่ะ อธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย รู้แต่ว่าจะเสียดายมาก ๆ ถ้าไม่ได้ดู
ละครเรื่องนี้ให้อะไรหลาย ๆ อย่างที่เกิดขึ้นจริง ๆ ในชีวิตช่วงหนึ่งของพวกเราทุก ๆ คน ตั้งแต่เริ่มแสดงก็คือทุก ๆ คนมีพื้นฐานชีวิตที่ไม่เหมือนกัน บางคนมาจากครอบครัวที่มีพร้อม ดีพร้อม ในขณะที่บางคนมาจากครอบครัวที่ค่อนข้างขัดสน ทุก ๆ คนที่มาอยู่รวมกันในมหาวิทยาลัยฯ บ้านนอกนี้มีหลากหลายนิสัย บางคนเจ้าชู้ บางคนก๋ากั่น บางคนเรียบร้อย บางคนเอาแต่ใจ ขาวีน บางคนธรรมะธรรมโม บางคนเก็บกด อ่อนแอ บางคนต้องการความเจริญก้าวหน้าในชีวิตและหน้าที่การงาน ฯลฯ ซึ่งในชีวิตจริง ๆ เราก็เจอคนแบบนั้นเหมือนกัน สมัยเรียนเราชอบแหกกฎ ระเบียบ เริ่มมีความรักและแอบรัก กังวลว่าผลสอบจะเป็นยังไง จีบสาว (หนุ่ม) แบบไหนจึงจะดี ความชอบของแต่ละคนแตกต่างกัน แต่ทุก ๆ คนก็อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข ดีกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดี
ละครเรื่องนี้เหมือนกระจกเงาที่สะท้อนเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาสำหรับใครหลาย ๆ คน รวมทั้งบอกถึงเรื่องราวในอนาคตที่จะเกิดขึ้นกับน้อง ๆ อีกหลาย ๆ คนที่อยู่ในวัยเรียน แต่ตอนนี้ความรู้สึกก็คือเริ่มจะรักละครเวทีซะแล้วสิเนี่ย...เรา...ขอขอบคุณทีมงานและศิลปินทุก ๆ ท่านที่ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจอย่างสุดความสามารถในทุก ๆ รอบของการแสดง ขอบคุณที่ทำให้พวกเราได้นึกถึงอดีตที่ผ่านมาในวัยเรียนว่าเรามีความสุข ความทุกข์อย่างไร ต้องพยายามกันขนาดไหนกว่าจะประสบความสำเร็จ...ทุก ๆ สิ่ง...คือ...น้ำใสใจจริงที่พวกเรามอบให้แก่กัน...
