โศกนาฏกรรมบนท้องถนน

          ด้วยความที่ฉันเป็นคนหนึ่งที่ต้องใช้รถใช้ถนนอยู่เป็นประจำ  และก็ต้องมาทำงานแต่เช้า  ทำให้ได้เห็นอะไรหลาย ๆ อย่างที่เกิดบนท้องถนน  โดยเฉพาะโศกนาฏกรรม  ใช่ค่ะ  ระหว่างทางที่มาทำงานจะต้องพบซากสัตว์  ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กหรือว่าสัตว์ใหญ่  เช่น  สุนัข  แมว  นก  เต่า  ตัวเงินตัวทอง  ฯลฯ  ขอย้ำนะคะว่ามีทุกขนาด  ตั้งแต่เล็กมาก ๆ ไปจนถึงใหญ่มากเช่นกัน  ก็เข้าใจนะคะว่าในหลาย ๆ ครั้งของผู้ขับรถมันกระทันหันจริง ๆ ไม่สามารถทำอะไรได้ดีไปกว่านั้นแล้ว  อันนั้นก็อโหสิค่ะ  แต่หลาย ๆ ท่านที่ชื่นชอบความเร็ว  ความแรงแบบไม่เกรงใจใคร  ไม่สนใจใคร  ถนนนี้เป็นของข้าเท่านั้น  ขอร้องเถอะค่ะ  ลดความเร็วลงหน่อยได้มั้ยคะ  ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะเป็นสัตว์  แต่เค้าก็มีชีวิตนะคะ  มีหัวใจ  เจ็บเป็นเหมือนท่านแหละค่ะ  ที่สำคัญ  เค้ารักชีวิตของเค้าเหมือนกันนะคะ  ถ้าหากว่าสิ่งที่คุณชนหรือว่าทับไม่ใช่สัตว์ตัวนึงล่ะคะ  แต่เป็นคน  เป็นเด็ก  เป็นคนชรา  หรือเป็นคนในครอบครัว  หรือคนใกล้ตัวคุณ  คุณจะรู้สึกยังไงคะ  คุณจะนึกเหมือนที่คุณขับรถชนหรือทับสัตว์หรือเปล่าว่า  ช่วยไม่ได้  อยากมาขวางทางเอง  หรือว่า  สมน้ำหน้า  นี่ไม่ใช่ที่ของมึงซักหน่อย  อย่าลืมนะคะว่าพวกเค้าอาศัยอยู่มาก่อนเรา  มนุษย์ต่างหากที่รุกล้ำเข้าไปในที่ของเค้า  อาศัยอยู่ร่วมกันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยดีกว่านะคะ  เพื่อความสุขของทุกชีวิต

ยินดีด้วยกับฑูตวัฒนธรรมไทย ประจำปี 2554

          เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 2553  เวลา  14.00  น.  ณ  โรงละครแห่งชาติ  (โรงเล็ก)  ได้มีการเปิดตัวภาพยนต์อิงประวัติศาสตร์  เรื่อง  ซามูไรอโยธยา  (Yamada  The  Samurai  Of  Ayothaya)  ขึ้นอย่างเป็นทางการ โดยเนื้อเรื่องเกี่ยวกับชาวญี่ปุ่นท่านหนึ่ง คือ ท่านยามะดะ  นางามาสะ ซึ่งสวมบทบาทโดย  Seigi  Ozeki  (เซกิ  โอเซกิ) ที่เข้ามาทำงานรับใช้เบื้องพระยุคลบาทของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช  และรักในแผ่นดินไทยยิ่งชีวิต  "ถึงแม้มิใช่แผ่นดินเกิด  แต่จักขอเป็นแผ่นดินตาย"  มีนักแสดงนำคือ 

คุณ  Seigi  Ozeki , คุณสรพงษ์  ชาตรี , คุณธรรมรส  ใจชื่น ,  คุณบัวขาว  ป.  ประมุข ,  คุณวินัย  ไกรบุตร  และนักแสดงร่วมอีกมากมาย  ซึ่งล้วนแต่ฝีมือจัดจ้านในการแสดงทั้งสิ้น 

กำกับการแสดงโดย  คุณนพพร  วาทิน

ขอบคุณ http://www.youtube.com/  และข้อมูลจาก  http://www.thaicinema.com/

          และเนื่องในโอกาสนี้สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัยได้แต่งตั้งให้นักแสดงนำของเรื่อง  คือ  คุณเซกิ  โอเซกิ  และ  คุณบัวขาว  ป.  ประมุข  เป็นฑูตวัฒนธรรมไทย  โดยมีคุณวิฑูรย์   กรุณา  อดีตดาราชั้นนำของไทยเป็นประธานในการคัดเลือก  และเป็นผู้มอบประกาศเกียรติคุณอันทรงเกียรตินี้ให้กับนักแสดงทั้งสองท่าน

         ขอแสดงความยินดีกับคุณเซกิ  โอเซกิ  และคุณบัวขาว  ป.  ประมุข  (อีกครั้ง...หลังจากที่ร่วมแสดงความยินดีกันไปแล้วเมื่อวันที่  9  พ.ย.  53)  ที่ได้รับการคัดเลือกเป็นตัวแทนอันทรงเกียรติในครั้งนี้  โดยเฉพาะ  คุณเซกิ  เป็นคนต่างชาติที่มีความพยายามอย่างยิ่งที่จะเรียนรู้ภาษาไทย  ศิลปะวัฒนธรรมไทย  ประเพณีไทย  รวมทั้งการใช้ชีวิตแบบไทย ๆ จนเดี๋ยวนี้แทบจะกลายเป็นคนไทยคนหนึ่งแล้วค่ะ  คุณเซกิ  มีความตั้งใจในการทำงานทุกชิ้นให้ออกมาดีที่สุด  ทำงานอย่างสุดความสามารถ  ยกนิ้วโป้งให้เลยค่ะ  จากนี้ไปท่านฑูตทั้งสองคงจะมีภาระกิจมากมายในการเผยแพร่  และแลกเปลี่ยนศิลปะวัฒนธรรมระหว่างไทย - ญี่ปุ่น  ขอให้ตั้งใจ  ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดนะคะ  ฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ  Seigi  Ozeki Fight... ,  คุณบัวขาว  สู้ ๆ ค่ะ...^U^

ผักชีโรยหน้า

         

          ผักชี  เพื่อน ๆ รู้จักผักชีมั้ยคะ  คิดว่าเพื่อน ๆ ต้องรู้จักผักชีกันเป็นอย่างดี  ผักชีมีกลิ่นหอมมาก  รูปร่าง  ลักษณะของใบก็สวยงาม  สามารถนำมาใช้ตกแต่งอาหารได้แทบจะทุกชนิด  ทำให้อาหารดูน่ารับประทาน  และสวยงามมากขึ้น  แต่ในปัจจุบันนี้  ผักชี  ถูกนำมาโรยหน้าการทำงานของคนค่ะ  ไม่ว่าจะเป็นการเอาใจเจ้านาย  การทำงานไปวัน ๆ ของลูกจ้าง  ขอให้พ้นไปเดือน ๆ นึงก็พอ  ซึ่งเป็นที่น่าตกใจมากว่าสังคมของเราเป็นอย่างนี้ไปซะแล้ว  คนทำงานจริงจัง  ทุ่มเท  ตรงไปตรงมา  ถูกต้องไม่มีที่จะยืนแล้วค่ะ  เนื่องจากว่านายไม่ปลื้ม  นายไปปลื้มแต่คนที่ทำอะไรถูกใจนาย  เอาใจนาย  อำนวยความสะดวกให้นายในทุกกรณี  ไม่ว่าจะเป็นพานายไปทานข้าวก็ต้องเลือกร้านที่นายชอบ  สั่งกับข้าวที่นายชอบ  ไปจนถึงภรรยานาย  ลูกนายด้วย  เวลานายจะเดินไปทางไหน  ทางนั้นต้องสะอาด           สวยงาม  ไม่มีแม้แต่เศษกรวดที่จะทำให้นายขัดตา  หรือว่าหกล้ม  และอีกมากมายที่คนสรรหาจะทำเพียงเพื่อเอาใจนาย  ไม่สนใจว่าจะเสียงบประมาณมากเท่าไรในการจัดสถานที่  จัดอาหาร  เครื่องดื่ม  และอำนวยความสะดวกต่าง ๆ (ใช้ผักชีโรยหน้าให้นายดู  เช่น  นายจะมาวันที่ 3 ก็จัดทุกอย่างในวันที่ 2)     งบประมาณที่สมควรจะมาพัฒนาเด็กนักเรียน       นักศึกษา จำนวนไม่น้อยที่หมดไปกับการเลี้ยงรับ  เลี้ยงส่ง  จัดสถานที่   หาของขวัญ ฯลฯ ให้นาย  มันสมควรแล้วเหรอคะ  เมื่อไรสิ่งเหล่านี้จะหมดไปจากสังคมไทยซะที...