การเลี้ยงดูลูก

          เมื่อวันหยุดยาวที่ผ่านมา (23 - 25 ตุลาคม 2553)  ฉันมีโอกาสไปเที่ยวกับครอบครัวของพี่ชาย  และเพื่อนที่ทำงานของพี่ชายอีก  2  ครอบครัว  เราไปทะเลกัน  ทะเลสวย  บรรยากาศดี  ถึงแม้ว่าจะมีฝนตกลงมาบ้างเป็นบางครั้ง  แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความสนุกของเราลดลง  โดยเฉพาะเด็ก ๆ งานนี้เรามีเด็กร่วมทางไปด้วย  แบ่งเป็นเด็กเล็ก 4 คน (ยังไม่เข้าโรงเรียนจนถึง ป. 5)  แล้วก็เด็กโต (ม.1 - ม.4) 3 คน  เด็กเล็ก ๆ 4 คนยังพอเข้าใจค่ะว่าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้มากเท่าไร  ยังต้องอาศัยพ่อกับแม่  และบุคคลรอบข้างช่วยเหลือในหลาย ๆ เรื่อง  แต่พวกเค้าก็พยายามจะช่วยเหลือตัวเองพอสมควร  เช่น กินข้าวเอง  อาบน้ำเอง  ทาแป้งเอง  ถึงแม้ว่าจะดูเลอะเทอะ  และวุ่นวายกันอยู่พอสมควร  แต่ก็สนุกดีค่ะ  ส่วนเด็กโต ๆ อีก 3 คนนี่ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่นัก เพราะว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหารการกิน  การจัดเสื้อผ้าแต่งตัว  การขนของกินและเสื้อผ้า  หรือแม้แต่การบีบและถือแปรงสีฟันเข้าห้องน้ำไปแปรงฟันยังต้องให้พ่อและแม่จัดการให้อยู่  ฉันเห็นแล้วก็เลย งง ๆ เพราะว่าเด็กเล็ก ๆ 4 คนนั้น พยายามที่จะแปรงฟันเอง (ถึงแม้ว่าจะไม่สะอาดเท่าที่ควร  แต่ก็ไม่เป็นไร  หลังจากที่เค้าแปรงแล้วเราก็จับเค้ามาอ้าปากแปรงใหม่ก็ได้)  แต่เด็กโต 3 คนนั่นทำไมต้องให้แม่เป็นคนทำให้  แม่ช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้าให้  จัดเสื้อผ้าให้  ต้มน้ำร้อนลวกมาม่ากระป๋อง  หรือโจ๊กกระป๋องให้  ลวกไส้กรอก  แฮม  รินน้ำให้  ยกมาให้กิน  เหลืออยู่อย่างเดียวและค่ะเพื่อน ๆ ก็คือเคี้ยวให้  การเลี้ยงลูกในสมัยนี้ทำให้ลูกกลายเป็นลูกเทวดาเหมือนที่เพลงเค้าร้องจริง ๆ ค่ะ  เด็กไม่ค่อยได้ช่วยเหลือตัวเองในสิ่งที่ควรจะทำได้  ทำเป็น  พ่อแม่อำนวยความสะดวกให้ลูกมากจนเกินพอดี  อยากได้อะไรก็ต้องตะกายหามาให้  เด็กไม่รู้จักคำว่า  ไม่ได้  ไม่ค่อยเข้าใจกับคำว่า  เหตุผล  แล้วอย่างนี้อนาคตของเค้าจะเป็นยังไงต่อไปก็ไม่มีใครรู้  พ่อแม่ควรหัดให้ลูกรู้จักการช่วยเหลือตัวเองบ้างตามสมควร  ต้องสอนให้ลูกรู้จักคำว่าผิดหวัง  และปลูกฝังให้ลูกเป็นคนมีเหตุผล  รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง  ไม่ใช่ฉันชอบอย่างนี้  ฉันจะเปิดทีวีเสียงดังใครจะทำไม  ยิ่งพ่อแม่ท่านใดที่ทำงาน  มีหน้าที่เป็นหัวหน้า  เป็นผู้บริหาร  ยิ่งต้องรู้จักสอนให้ลูกเป็นคนที่เกรงใจคนตามความเหมาะสม  รู้จักเข้าสังคม  ให้ความช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่จะทำได้  ไม่ใช่ว่าลูกน้องของตัวก็ต้องเอาใจและตามใจลูกของหัวหน้าหรือผู้บริหารทุกอย่าง  นั่นจะทำให้เด็กเป็นคนที่หัวสูง  ไม่เห็นใจคนอื่น  ไม่มีน้ำใจ  และขาดคุณสมบัติที่ดีของการอยู่ร่วมกันในสังคมค่ะ  ถึงเวลาแล้วหรือยังที่เราจะสร้างครอบครัวให้เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์และสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข...